Op dit opleidingsonderdeel is er geen volgtijdelijkheid van toepassing.

Studenten voeren schrijfopdrachten uit. Het resultaat van deze opdrachten wordt tijdens de lessen besproken en kritisch beoordeeld. Sommige opdrachten zijn gericht op observatie, andere op inleving. Begrippen als metafoor, vertelperspectief, symbool, ironie, satire, parodie, realisme, anekdote, structuur, personage komen aan bod wanneer een bepaalde tekst daar aanleiding toe geeft. De kennis ervan is hulpmiddel eerder dan einddoel. Grote aandacht wordt besteed aan de gouden regels: less is more, show, don't tell, verkies het specifieke boven het algemene, wees precies. Elke les resulteert in een nieuwe opdracht die verder bouwt op de verworven inzichten.
De laatste opdracht bestaat eruit een monoloog te schrijven. Deze monoloog wordt vervolgens door een medestudent gespeeld. Hiertoe ontstaat een open dialoog  tussen schrijver en speler.

De studenten worden begeleid in de creatie van tekstueel materiaal voor songteksten en een solovoorstelling (hetzij een spel-solo, hetzij een concert met eigen repertoire of een mengvorm).