Op dit opleidingsonderdeel is er geen volgtijdelijkheid van toepassing.

In de afstudeerrichting acteren neemt tekst nog steeds een belangrijke plaats in. Het vak 'repertoirestudie' is expliciet een studie van de tekst. De concrete invulling kan verschillen: de studie van Griekse tragedies en hun moderne bewerkingen wordt afgewisseld met de studie van teksten of fragmenten van Ibsen, Strindberg, Pirandello, Brecht, Eliot,... Aandacht wordt besteed aan de tekst als autonome constructie, aan de tekst als een historische tekst (ingebed in zijn eigen context) en aan de tekst als een tekst voor nu (ingebed in een actuele context). Naast een inhoudelijke analyse wordt ook gekeken naar vormelijke elementen (opbouw van personage, plot, dialoog, of het ontbreken daarvan). Ondanks het feit dat het moderne theater veel meer is dan de enscenering van een theatertekst, blijft 'tekst' (een begrip dat breder is dan de 'theatertekst') een belangrijk onderdeel van het theatermaken. Teksten zijn machines die betekenissen genereren. Het kunnen de-monteren en her-monteren van die tekstuele machines is voor de acteur niet alleen een skill om zich in zijn beroep als podiumkunstenaar te ontwikkelen, maar ook een skill om zich in het dagelijkse leven doorheen een overvloed aan data, informatie en discours een kritische weg te banen. Leerdoel is het inzicht geven in de theatertekst als een historische constructie en een talige structuur die een bepaalde betekenis heeft die tegelijk niet dwingend is voor een hedendaagse enscenering.

* Een studie van de evolutie van het moderne drama van Ibsen tot Beckett.
* Kunsthistorische studie van het begin van het moderne drama en het moderne theater.
* Enkele basisinzichten over de antropologie en de psychologie van het verhaal en het verhalen vertellen.