eerder ingeschreven voor Spelproject 1.

In het tweede jaar verschuift de aandacht naar de analyse en het spelen van een volledig stuk. Samen met diens medestudenten gaat de speler in wording verder met het ontwikkelen van de speelvaardigheid en vervolgt die het onderzoek naar wat die als speler op het theater wil meedelen. De student leert op zoek te gaan naar zichzelf en naar de theatrale verbeelding in een toneelstuk, zowel vanuit de interpretatie van de tekst als vanuit de eigen persoonlijke binding met de tekst.
Aan de hand van repertoireteksten uit de toneelliteratuur leert de student een tekstgevoeligheid die zichzelf in staat stelt het begin, het eind en een verloop van een tekst, maar ook een bedrijf of een scène, te onderscheiden. De student leert lezen, onderzoekt de betekenis van de tekst ingegeven door de auteur en maakt de tekst tot het eigen werkmateriaal waarmee die aan de slag gaat om het eigen verhaal te vertellen. Omdat de acteur niet moet spelen wat het publiek al in de tekst kan lezen en opdat het verhaal van de auteur het verhaal van de acteur wordt, wordt daartoe een nieuw niet-letterkundig bouwwerk gemaakt. 

De student leert nu dat meningsverschillen met de medespelers over de tekst de voedingsbodem zijn voor het spel. Er wordt niet gestreefd naar eensgezindheid maar naar vertrouwen en respect voor verschillen. In een open en respectvolle sfeer worden tijdens de repetitie uiteenlopende standpunten over de tekst gedeeld om op de scène de grondstof te worden voor het dramatische conflict. De aspirant-toneelspeler leert naast het vertrouwen in zichzelf als scheppend kunstenaar nu ook te vertrouwen op de creatie van de medespeler.

De student leert dat die zich grondig moet voorbereiden op het spelen van een stuk maar dat die zover moet komen dat die voorbereiding ook weer vergeten kan worden. To learn and to forget. Dit resulteert in de vrijheid van de toneelspeler op de scène en wordt mee bereikt door intensieve oefening van alle ondersteunende disciplines: beweging, stem en theorie.
 
De docent staat de individuele student bij in diens onderzoek naar eigen verbeelding en emoties, en begeleidt die samen met de collegastudenten in het opzetten van een nieuwe bouwwerk. Aan tafel en op de vloer helpt de docent de speler om zich te openen en bewust te maken van de relatie tot zichzelf, de medespelers, de toneeltekst en de wereld.