Cellen specialiseren zich voor hun verschillende functies en een groep van cellen met een gelijke vorm en functie noemt men een weefsel. Deze weefsels komen niet als afzonderlijke eenheden voor, maar zijn in verschillende verhoudingen met elkaar vermengd tot grotere functionele eenheden, namelijk de organen, die op hun beurt onderdelen zijn van orgaanstelsels. Het menselijk lichaam is een organisme dat bestaat uit samenwerkende orgaanstelsels. In dit anatomisch overzicht wordt de ligging van de verschillende organen belicht en de kenmerken en functie van de verschillende weefsels bekeken.

De dubbele gesloten bloedsomloop van de mens vormt een stelsel dat enerzijds zorg draagt voor de circulatie van lichaamsvloeistoffen: bloed, lymfe en weefselvocht, en anderzijds instaat voor de vorming van urine. Deze circulatie zorgt voor een inwendig evenwicht in ons organisme. Het hart is de pomp en de bloedvaten de transportleidingen van het bloed. Het weefselvocht zorgt voor de uitwisseling van stoffen tussen bloedvaten en cellen.
Het lymfevatenstelsel dat uit lymfevaten en lymfeorganen bestaat, zorgt voor afvoer van lymfe, bescherming tegen lichaamsvreemde stoffen en zowel voor de reserve als de afbraak van rode bloedcellen. De nieren tenslotte zuiveren het bloed van schadelijke stoffen en resorberen water, mineralen en nuttige stoffen. Het lumbaal vocht vormt een beschermende barrière en wordt gevormd vanuit het bloedvatenstelsel. Elke cel moet over voldoende energie beschikken om vele functies te kunnen vervullen. Voor het vrijmaken van de energie moeten de cellen niet alleen over brandstof beschikken maar ook over zuurstof.
De ademhalingsorganen halen de zuurstof uit de ingeademde lucht en vervoeren ze naar het bloed. Ademhaling is dus een proces van opname van zuurstof en afgifte van koolstofdioxide.
De spijsverteringsorganen, die samen het spijsverteringsstelsel vormen, bewerken het voedsel zodanig dat de grote polymeren tot hun bouwstenen (monomeren) worden afgebroken. Alleen zo kunnen ze opgenomen worden in het lichaam. Deze biochemische vertering is mogelijk door de inwerking van enzymen die op verschillende plaatsen in ons spijsverteringskanaal worden geproduceerd. Enzymen zijn eiwitten die reacties laten verlopen door verlaging van de activeringsenergie zonder daarbij zelf verbruikt te worden. Het endocrien stelsel is naast het zenuwstelsel het belangrijkste controlesysteem in het lichaam. Dit gebeurt via stoffen in het bloed: de hormonen. Deze worden in klieren met interne secretie geproduceerd. De endocriene klieren zijn zeer kleine orgaantjes die verspreid liggen in het lichaam. Behalve in klieren wordt een grote groep hormonen in bepaalde weefsels aangemaakt, de weefselhormonen. Hiernaast zijn er ook nog neurotransmitters.

-Een anatomisch overzicht: cellen, weefsels, organen en orgaanstelsels
-Anatomie en fysiologie en aantal pathologiëen van:
* Het cardiovasculair stelsel: hart en bloedvaten
* Het ademhalingsstelsel
* Het excretiestelsel
* Het lymfestelsel
* Het endocrien stelsel
* Het spijsverteringstelsel

Cursus met PowerPoints van de hoorcolleges. 

BOEK:

Frederic H. Martini & Edwin F. Bartholomew. Anatomie en fysiologie, een inleiding 8ste editie. Pearson education, ISBN 9789043036931 of het e-book: ISBN 9789043039062 

Opgelet

Coëlho Zakwoordenboek van de geneeskunde, A.A.F. Jochems en F.W.M.G. Joosten (2020).  Uitgeverij: Bohn Stafleu Van Loghum   EAN: 9789036824965

Het examen wordt digitaal (op eigen laptop van student) afgenomen.

Het niet opstarten of afsluiten van de monitoringsoftware wordt aanzien als fraude.

Voor studenten ingeschreven in het traject duaal leren kunnen (een deel van) de leerdoelen aangeleerd worden via de duale leerplek en kan voor deze leerdoelen een alternatieve toetsing worden voorzien volgens de afspraken opgenomen in het syllabus duaal leren.